Nidaros
Czytelnik
4
Liczba komentarzy
0
Ilość wpisów na forum
Ostatnie komentarze
Nidaros · 5 marca 2024 ·
"Fin de siècle, czyli miało być tak pięknie…"
+3
0
Agnessa, czytałem Twoje opowiadania na lolu i pokątnych, a nawet zwróciłen uwagę na fajne miniatury. Zabiorem się i za to opowiadanie, ostatni raz zanurzając się w twojej radosnej twórczości opłaconej frustracją, skoliozą i regularnym wkurwem. 🫠
Ale to nie opowiadanie tu chodzi, tylko opisywaną walaszkizmami popierdoloną sytuację wydawniczą. Co Ci mogę powiedzieć, chyba tylko oklepaną maksymę że nie warto starać się dla kogoś licząc na jego dobroć, bo z reguły podarowany palec odgryzie przy łokciu. 🙃
Jako Czytelnik dziękuję Ci za napisane opowiadania i to że nie decydujesz się swoich tekstów usunąć, tak że będzie do czego wracać. A ty nawet po skończeniu pisania będziesz miała na zawsze pomniczek z internetowego spiżu. 😅
Powiem Ci jeszcze szczerze że zwyczajnie miło było się literacko zatopić w Twoich tekstach. I szkoda że tak Cię wypaliło ludzkie chamstwo, ale masz do tego pełne prawo. Takie chamstwo, obłuda i polacka podłość to klasyka literatury w Polsce. Cytując barda:
Nie chciałbym być Polakiem, Polakiem być – to wstyd. Nie można ufać takim, Co drugi z nich to ***. Co trzeci to literat...
Widzę też w twoim żywiołowym i w pełni uzasadnionym wstępie duże pokłady kreatywności i Twojego charakterystycznego lekkiego pióra. Dobrze Ci idzie opisywanie ludzkich przywar. Nie myślałaś o karierze w pisaniu improwizacji dla Zbigniewa Stonogi? 😉 Może mów motywacyjnych dla polskich polityków? Trzymam kciuki za karierę post-literacką!
Bóg z nami, chuj z wami wydawcami. Koniec i bomba, kto zesrał się na podpisany kontakt i hejtował w necie ten trąba.
Nidaros · 4 stycznia 2024 ·
"Życie pary, sceny wybrane – Akt I: Koniec początku"
+1
0
Kongratulejszonz, @Rascal, za wyjście z piwni... poczekalni. Fajowo widzieć ten tekst na głównej, szeroko dostępny dla czytelników!
Zjadłem już całego łososia i sałatkę jarzynową, przehulałem sylwestra, morsowałem (ale to ty dzwonisz) i nawet wróciłem do domu, ale poszukać nawiązań nie miałem czasu.
Może kiedyś. I tak konkurencja do sesji zdjęciowej i wiecznej chwały w Valhalli jest jaka jest. 😉
Nidaros · 29 grudnia 2023 ·
"Życie pary, sceny wybrane – Akt I: Koniec początku"
+1
0
Masz mnie @Tomp, nie potwierdził mi się głos. Kara śmierci dla mnie za to podłe oszustwo, a jadąc autem na wykonanie wyroku jeszcze mandat za przekroczenie prędkości, ot co.
@Rascal - dziękuję pięknie za komplementy i polecanie karcianek, jak lubisz Kotki i Jednorożce to polecam Ci Autorko wspaniałą grę "Smoki" wydawnictwa Nasza Księgarnia. Problem z nią jest taki że im więcej graczy tym lepiej, ale jeśli przyjaciel B. lubi planszówki, to potrzeba wam tylko jakichś trzech znajomych lub jednej solidnej osobowości wielorakiej. 😉
Co do treści Twojego komentarza odniosę się jak nie będę akurat przysypiał, miło się zrobiło czytając tyle komplementów. Jestem tylko mężczyzną, mogę je sobie dawkować przez najbliższe pół roku, inaczej jeszcze bym przypadkiem się zarumienił.
Dobrze wiedzieć że zostały jeszcze ukryte easter eggi w tekście opowiadania. Kilku archeologów jeszcze się znajdzie. I może ja sam jeszcze raz poszukam, nie tyle dla mirrora sesji w stylu Suicide Girls, co ze wrodzonej przekory 🤔
Nidaros · 27 grudnia 2023 ·
"Życie pary, sceny wybrane – Akt I: Koniec początku"
+5
-2
Zwykle nie komentuję na Pokątnych ale jak sama Autorka zachęca do szukania nawiązań i smaczków w tekście to nie mogę się powstrzymać. 🙃
Najpierw kilka uwag:
Bardzo przyjemnie się czyta opowiadanie, dobre otwarcie minicyklu, jasno rozrysowane postacie Zuzy i Kajetana. Tekat nie szczuje seksem, a Zuza szczuje cycem z odrobiną klasy, więc czytelnika nie męczą długie i powtarzalne opisy erotyczne. Za to bohaterowie w tle przewijają się jak w kalejdoskopie. Przyznaję to życiowe, ale jako czytelnik lekko się gubię w postaciach w tle, na szczęście. No i gratulacje dla autorki, po nie wyłapałem ani jednej pomylonej postaci lub imienia, winszuję. Fabuła skupiona na scenach może wydawać się rwana, ale ja jestem zdania że jest przez to bardziej ekscytująca, pokazuje punkty kluczowe i prowadzi nas przez długi okres czasu.
Żaden ze mnie prereader, nie czytam tekstu wyszukując brakujących przecinków i odróżniając dywizy od półpauz, ale wyłapałem dwa błędy. W jednej ze scen bohaterowie piją "baisley’s" zamiast zacnego "bailey's". Przy planowaniu przez dziewczyny czworokąta ze ździrowatą belferką Zuzą napisałaś "rolę play" zamiast "role play". Więcej twoich grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie nie żałuję.
Przechodzimy do konkretów. Co my tu mamy poukrywanego.
Na pewno całą gamę nawiązań filmowych, od Narodzin Gwiazdy, przez włoskiego bohatera filmowego Brute po Znachora - ale to pomijam, każdy może wygooglać. Mamy całą sekcję Marvela, żodyn się tego nie spodziewał. Żodyn.
Tekst o całowaniu matki przeklinającymi ustami to wrzutka z Nicka Fury, też z jakiegoś tasiemca Avengersów, bodajże Ultrona, ale kto je tam wszystkie zapamięta.
Pod pseudonimem Talizman w opowiadaniu znajdziemy też klasyczną gre planszową Talisman: Magia i Miecz. Klasyka nerdozy, aż dziwne że nie grają w Catan, Twilight Imperium lub Ticket to Ride. Autorka punktuje Odjechanymi Jednorożcami, dobra imprezówka, polecam też Eksplodujące Kotki tego samego wydawnictwa.
Ten przewijający się przez tekst o psie i przyrównywaniu do niego Kajetana to stara legenda internetowa o dziewczynie która świętuje samotnie swoje urodziny. Widziałem ją chyba jeszcze w zamierzchłych czasach na YAFUDzie i Demotywatorach. Zuza odwiedza bardzo nietypowe strony w necie i ma nieskrępowaną wyobraźnię. Absolutely disgusting. xD Nic dziwnego, w opowiadaniu hintuje też pegging, zabawę bielizną i sporo innych fetyszy.
Kubuś, ta maspexowa mieszanina chemikaliów jest dalej sprzedawana w Polsce? Jeszcze tego sanepid nie zamknął i rozgonił? Uroczy akcent.
Powoli kończąc, warto dodać że materiał który państwo czytają jest sponsorowany przez piwo IPA Żywca, papierosy Radomskie - bo Franz i Zuza mają Camele oraz Brown-Forman Corporation, ale czy to źle? Monotonia pitego przez Zuzę alkoholu podkreśla jej charakter i ucieczkę od życiowej monotonii oraz strach przed słabością. Ucieka oczywiście głęboko w szklankę i w stronę imitacji zachowań swojego gwałciciela.
Między Bogiem a prawdą, nie wierzę że wyłapię wszystko - harpia dusząca się chujem brzmi jak fabuła zaginionego opowiadanie Sapkowskiego do którego tylko Autorka ma dostęp. Niech ktoś sięgnie po wiktoriański język kwiatów i wyczyta znaczenie gerber i frezji - вот герой.
I niemal na pewno Autorka gdzieś cytuje Kapitana Bombę grubasa Walaszka. Jak nie w tym opowiadaniu to w innym.
Jak to podsumować? Historia o nerdowskim brzydkim kaczątku które zmienia się w łabędzia. No i oczywiście o bohaterce na pierwszym planie. Komu nie zawróci w głowie cycata dominująca typiara w stylu glam goth? W dodatku z nimfomanią, pasją do kraftów i podejrzeniem bordera? Istne fusion Dity von Teese i Billie Eilish, nawet Lady Gaga śpiewa Shallow w tle. Opowieść może trochę ckliwa, ale nieszablonowa, czekam na ciąg dalszy. Mam nadzieję że będzie w nim miejsce na omlety i piosenki Sharon Jones, bo ile można jeść naleśniki.
Daję 9tkę i komentuję jeszcze w poczekalni, bo na zewnątrz deszcz i ziąb, a do pociągu sporo czasu jeszcze było. Trzymam kciuki za dalszą twórczość, Rascal. 😉