Forum

Książka życia? - "Nie zawsze musi być kawior", Johannes Mario Simmel. Ostatnio udało mi się dorwać "Hurra, wir leben noch!" tegoż samego autora (wybaczcie niemiecki ale z tego, co widzę nigdy nie ukazała się po polsku): również doskonała, ale jak dla mnie "(...) kawior" jest nie do zdetronizowania. Simmel - tak a propos dominującego tu tematu - z resztą doskonale opisuje erotykę: lekko, z polotem i dowcipem.

Na godnym, drugim miejscu - "Christine" Kinga. Jak już zauważyła tutaj Snow White - doskonały obserwator i to nie tylko w rozumieniu, iż jako narrator trzyma pewien chłodny dystans względem akcji ale także dosłownie doskonały obserwator ludzkich charakterów.

Cóż ponad to sobie cenię z literatury? Rudyarda Kiplinga, Josepha Conrada, Jamesa Jonesa (zwłaszcza "Stąd do wieczności") - takie trio dość mrocznej, męskiej literatury. Sapkowskiego - także ze względu na erotykę z klasą i biglem.

Nie dalej, jak przedwczoraj pochłonąłem "Tabu" Ferdinanda von Schiracha. Muszę bliżej zapoznać się z autorem, ten partykularny kryminał ciekawy, zawierał także bardzo minimalistyczne opisy scen seksu. Generalnie język całej powieści intrygujący: przeważnie zdania proste, krótkie. Mimo tego pełne treści i nieśpieszne.

Mogłabym się rozpisywać o tym godzinami ale postaram się skrócić wypowiedź do minimum 😉
z polskiej literatury - Bruno Schulz, zwłaszcza "Sklepy cynamonowe", cykl wiedźmiński Sapkowskiego, Kossakowska np. "Siewca wiatru"
z fantastyki/SF - "Diuna" F. Herberta, "Labirynt odbić" Łukjanienki, "Gra Endera" O. S. Carda, "Hyperion" D. Simmonsa... wart wspomnienia jest również "Wurt" J. Noona , "Ślepowidzenie" P. Wattsa i "Piknik na skraju drogi" Strugackich
z klasycznej dystopii - "451 stopni Fahrenheita" R. Bradbury'ego i "Mechaniczna pomarańcza" A. Burgessa
z kryminałów - wszystkie książki Agathy Christie, Simon Beckett ze względu na realistyczne, turpistyczne opisy
inni autorzy: Neil Gaiman, Edgar Allan Poe, H. P. Lovecraft (zwłaszcza "Zew Cthulhu"), Umberto Eco, Oscar Wilde