Tejot · 20 marca 2025 · "To tylko Tinder"

Przede wszystkim @Agnessa_Novvak wielkie i serdeczne podziękowania za pomoc i przekształcenie potworka w coś czytalnego.

@MikeEcho wiem, że od faceta może to brzmieć dziwnie, ale twój komentarz wprawił mnie w szczere zakłopotanie.

„To tylko Tinder” było eksperymentem. Sprawdzeniem, czy jestem w stanie sklecić coś w miarę sensownego, składającego się z więcej niż kilkunastu, kilkudziesięciu słów. Publikując, dawałem mu szanse na ocenę w granicach 4-5, a wyjście z Poczekalni nie znajdowało się nawet w sferze marzeń. Mam świadomość swoich braków i ograniczeń, zmagam się z nimi od zawsze i wiem, że pewne kwestie, bez pomocy osób życzliwych, są poza moim zasięgiem.

Cóż.
Przy takim przyjęciu nie pozostaje mi nic innego, jak solennie obiecać, że w miarę możliwości będę konsekwentnie dążył do osiągania jak najlepszych efektów i nadal szukał metod nauki pozwalających tworzyć mniej potworkowate potworki.

Obiecuję ponadto, że następnym razem prędzej nie opublikuję opowiadania, niż ponownie wrzucę wersję roboczą, zamiast finalnej.

PS
„No i te estetyczno-muzyczne nawiązania do epoki dzieci-kwiatów jako wisienka na torciku! Aż chce się dokładkę!”

@Agnessa_Novvak śmiem się bezczelnie zaliczać do tego, zanikającego niestety, gatunku dlatego takich nawiązań, odwołań i aluzji będzie raczej więcej niż mniej.

Tejot · 19 marca 2025 · "To tylko Tinder"

@Agnessa_Novvak

Serdecznie dziękuję, za miłe przyjęcie.

Przyznaję bez bicia, zawsze miałem skłonność do porywania się z motyką na słońce i czymś takim jest również powyższe opowiadanie. Jakkolwiek dziwnie to może zabrzmieć, wiersze są dla mnie dużo prostsze do ogarnięcia.
Formatowanie tekstu, a już w szczególności różnych wariantów dialogów (dialog, czat, dialog wewnętrzny) to dla mnie wędrówka po polu minowym, stąd między innymi, zawarte na początku ostrzeżenie i przeprosiny.
Nie mam zamiaru się w żaden sposób tłumaczyć, czy tym bardziej usprawiedliwiać, Fakty są jednak takie, że (najprościej i najogólniej rzecz ujmując) jako dyslektyk i dysortografik, ja nie czytam tekstu, ja go "słyszę". Każde słowo pisane jest dla mnie w formą audiobooka.
Jak łatwo skonstatować tekst napisany przez takiego osobnika, o ile nie ma on akurat pod ręką kogoś, kto życzliwym okiem spojrzy i poprawki naniesie (a niestety nie dysponuję taką życzliwą duszą), może przyprawiać o ból oczu. Tak czy siak dołożę wszelkich starań do poprawy tego potworka, jeśli rzeczywiście jest coś wart.

Ponadto (i tu już biję się w pierś z całą mocą) kompletnie nie wiem jak to się stało, ale zamiast tekstu gotowego, wrzuciłem jedną z miliona wersji roboczych. Stąd m. in. losowo rozmieszczony tekst pogrubiony, a także absurdalna ilość akapitów.

Na chwilę obecną wywaliłem zbędne pogrubienia, bo to najprostsze i najszybsze, aczkolwiek obiecuję solennie przysiąść, nad dalszymi poprawkami.