@Tomp ! Już się martwiłem, że zniknąłeś. Nawet pomyślałem przez chwilę, że przywdziałeś pelerynę i stałeś się @Alojzym. Uznałem jednak, że taki lakonizm wypowiedzi do Ciebie nie pasuje. To, że gówno i czekolada są brązowe, nie oznacza, że są tym samym.
Co do podziału na części już się wypowiedziałem w komentarzu do @Rascal – bardzo prawdopodobne, że źle je podzieliłem. Jest to próba sprawdzenia odbioru tekstu, więc ciężko mi to rozpatrywać w kwestii dobre/złe przed dodaniem kontynuacji, co niebawem nastąpi (choć morale spadły). Przeskakiwanie między postaciami wydaję mi się naturalne na obecnym jego etapie, ponieważ chciałem pokazać punkt widzenia chłopaka, ojca, obojga rodziców, a także tych, którzy w niecodzienny sposób będą wprowadzać go w dorosłość.
Lubisz prostotę? Śledząc Twój charakter/ocenę opowiadań na podstawie komentarzy, stwierdzenie o prostocie byłoby dużym niedopowiedzeniem. Chyba że lubisz prostotę wybiórczo, w zależności od nastroju – to mogę zrozumieć.
Bardzo mądra uwaga o tym, że nie wszystko w tekście może być równie przejrzyste, co w mojej głowie. Mam tego świadomość. Choć moją próbą badawczą jest już sama publikacja i informacje zwrotne.
Jeśli chodzi o ugniatanie... potwarz i kalumnia. 🙂 Nie piecze się! Jest nawet wzmianka z prośbą o WŁOŻENIE do piekarnika, a samo pieczenie odbywa się podczas masażu. Dokładnie 35 minut jak na ciasto drożdżowe przystało. Cytaty wprowadzające do podrozdziałów są dodatkowym smaczkiem, do którego nawiązuje treść danego opowiadania. Cytat pierwszy jest wręcz puszczeniem oka do czytelnika, że za moment nie czeka go wcale to, czego się spodziewa. Jest w tym odrobina mojej chęci pogodzenia dwóch obozów. Tych, którzy chcą seksu natychmiast oraz tych, którzy nie chcą go w opowiadaniu wcale. Odrobina zabawy formą. Czy dobra – nie mnie oceniać.
I na koniec chyba najważniejsza kwestia. Tak, mam świadomość, że nie jest zbyt przejrzyście. Tak, może to zła forma w nieodpowiednim miejscu (choć nie dopasowuję pomysłu wyłącznie do miejsca, opowiadanie to opowiadanie, koncepcja to koncepcja, całkowite dopasowywanie byłoby już autorską formą prostytucji). Tego wymagał pomysł fabularny. Pewnie można było zrobić to lepiej, ale po to piszę, żeby było lepiej.
Korzystam z narzędzia Language Tool.
Swoją drogą napisałem do Ciebie na PW. Jeśli podtrzymujesz propozycję redakcji któregoś tekstu – bardzo chętnie. Będzie mi łatwiej opanować to, co jest w moich opowiadaniach najbardziej rażące.
Na razie pozostaje mi wierzyć, że kolejna część będzie lepsza. O ile się nie upiję, nie zacznę patrzeć w sufit i powtarzać w kółko przeciętny, przeciętny, przeciętny...
Czas nadgonić zaległości w odpowiedziach na komentarze 😊
@Vee Dziękuję za dobre słowo 😊 W kwestii garderoby głównej bohaterki – zależało mi na przedstawieniu jej jako osoby nieco odklejonej, nieoczywistej, sprzecznej. Z jednej strony miałaby szarą myszką, z drugiej mieć pewien pieprzyk zarówno w głowie, jak i wyglądzie zewnętrznym (szara sukienka ograniczała pozostałe elementy ubioru, które mogłem użyć jako te „bardziej szalone”) – ale w sposób nie do końca widoczny dla innych. Miała być osobą wyzwoloną, szaloną, ale tylko dla wybranych.
Co do majtek zapewniam, zdarza się, że ktoś może ich nawet… zapomnieć…;D (prawdziwa historia)
---------- @AgnessaNovvak Słuszna uwaga, choć zabieg skróconych zdań zawsze miał zamysł emocjonalny. Jest to też pewna maniera jednego z moich ulubionych autorów, widzę jednak, że muszę to zrównoważyć. Wtedy nie będzie wątpliwości co do celowości zamiarów 😊 Dziękuję za zaufanie i poświęcony czas!
---------- @Tomp Intryguje mnie Twoja wiedza językowa. Co prawda potrafisz zwiększyć poziom kortyzolu, ale czasem to jedyna droga do większej motywacji zmian na lepsze ;D Przypominasz mi też kogoś w tej kwestii, kto wie – w końcu świat mały.
---------- @MikeEcho Natura Rozkoszy była nieco „cieplejsza”. Tu mamy znienawidzone przez wielu korpo, będące skarbnicą różnorodnych, pokręconych historii. Dzięki za uwagi 😊
W kwestii sprzeczności – taki był zamysł. Jest również jedna wypowiedź Ady, która sugeruje celowość takiego ukrywania się. Wspomniała, że lubi, kiedy mężczyźni widzą nie tylko oczami. Może to wynikać z powierzchownego traktowania jej osoby przez byłego partnera. Ale co ja tam wiem.
Mnie też kazała się pieprzyć, więc nie znam całej historii ;D
Mam nadzieję, że zainteresuje Cię kolejnymi opowiadaniami.
@Rascal dziękuję za poświęcony czas, ciekawe uwagi i kredyt zaufania!😊 Jeśli chodzi o formę, miałem mały dylemat. Z jednej strony mogłem umieścić pierwszy z cytatów w zakładce „Od Autora” – brakowałoby jednak konsekwencji w kolejnych etapach/podrozdziałach.
W kwestii doprecyzowania o kim jest dany podrozdział – jak najbardziej rozumiem punkt widzenia. Sugerowałem się odrobinę tym, jakie przekonanie panuje w opiniach o różnicach pomiędzy polskimi i zagranicznymi czytelnikami. Podobno Polacy są bardziej domyślni i lubią mniej oczywistości od np. Brytyjczyków (ale być może było to już dawno i nieprawda) 😊 Postaram się to zrobić na próbę, choć będę miał dylemat opisu w podrozdziałach, gdzie występuje więcej niż jedna postać – sama ocenisz.
Jeśli chodzi o fabułę oraz poprzednie opowiadania – przyznam, że traktuję swoje pomysły jak studium przypadku. Sprawdzam, co ludziom się podoba bardziej, co mniej, którędy podążać etc. Pomysłów na fabułę mam mnóstwo, zarówno w kwestii pisarskiego soft porno – które w moim mniemaniu jest jak odpowiednik komedii romantycznych w branży filmowej (prosto, szybko, jak po sznurku, dla relaksu i prostych emocji) versus ambitniejsze dramaty psychologiczne, fantasy czy dobry kryminał.
Docelowo mam zamiar iść w ciekawe połączenie różnych gatunków z małą przerwą na proste formy. 😊 Takim ambitniejszym miksem z założenia jest Universitas Amoris. Nie wiem, czy dokonałem prawidłowego podziału, ale całość pomysłu wymaga dość długiego wprowadzenia. Dlatego nie chciałem zanudzić czytelników zbyt dużą wielowątkowością, na rzecz oswojenia się z nieco enigmatycznym początkiem (być może za bardzo enigmatycznym).
Kolejne wątki postaram się poprowadzić w sposób bardziej przejrzysty, o ile temat mnie nie przerośnie ;D
----------
@sajmon Dziękuję za uwagę o zaimkach, też chodziło mi to po głowie. 😊 Mam nadzieję, że nie zawiodę fabularnie w kontynuacji.
----------
@Alojzy Dobre oko, już poprawiłem logikę tego zdania – chodziło o ubieranie bielizny przez bohaterkę😊
@Agnessa Novvak Podejmuję rękawicę 🙂 Wprowadziłem sporo zmian i poprawek, choć zdaję sobie sprawę, że będę musiał zgłosić się do bardziej biegłych autorów po kolejne wskazówki (ślepota trwa, ale wierzę w wyższą jakość kolejnych opowiadań, które obecnie tworzę). Efekt wieloletniego opowiadania historii obrazem, a nie słowem. Muszę uporządkować zapomnianą wiedzę. 😛
@Tomp Na szczęście ze szczerością nie mam problemów 🤔 Temat ciekawy, ponieważ poprawki tych elementów robiłem metodą pół-automatyczną, wykluczając potencjalne mijaki. Najpierw wyszukiwałem słowa wyszukiwarką na stronie i w dokumencie, później robiłem korekty. Jedyne co przychodzi mi do głowy, to pominięcie zapisu, po wprowadzeniu zmian. Usiąde do tego w wolnej chwili.
@Tomp Dziękuję za wskazówki i dobre słowo. Co do poprawek, wprowadzałem je na raty. Pozbyłem się już częściowej "nerwicy pauzowej" i dużych liter w zaimkach. Na ten moment nic więcej nie wychwyciłem (co nie znaczy, że ich nie ma) 🙂
@adek Tak! Właście tak to jest, jak w ostatniej chwili przyjdzie głupi pomysł na zmianę imienia. Mam nadzieję, że Adrianna się nie obrazi, w końcu skleroza, rzecz ludzka 🙂
@Agnessa Novvak Miło słyszeć. Chętnie poznam mocne i słabe strony 🙂
@Rascal Mam nadzieję, że obietnicę spełnię. A ostatnie zdanie – ciekawe i ujmujące. Pozdrawiam!
@Tomp Dziękuję za dodatkowe uwagi. Poprawek było dużo więcej, nie tylko autokorekta. Wprowadziłem również kolejne. Najwięcej zmian było pod koniec, ale pewnie będą już niezauważalne. Pozbyłem się również niektórych zawikłanych opisów.
Choć włożyłem w zmiany sporo zaangażowania, na pewno znajdą się mijaki, które uległy zjawisku "ślepoty czytania własnego tekstu" 🙂. Myślę jednak, że pozostawię opowiadanie już w takiej wersji, w jakiej jest obecnie. Jeśli niedoskonałe — niech będzie to moje "memento".
Drodzy komentujący: @Tomp, @Rascal oraz @MikeEcho.
Bardzo dziękuję za zamieszczone komentarze i sugestie — zależało mi na szczerych opiniach. Nie czuję się również zniechęcony, wręcz przeciwnie🙂
Co ciekawe, z części z nich zdawałem sobie sprawę, a ich powód był banalny. Ostatnio moim największym wrogiem był czas. Jego niewielka ilość wymusiła na mnie prędkość realizacji przygody, jaką jest dla mnie pisanie opowiadań. Nie jest ono moim pierwszym (choć mam niewielkie doświadczenie), jednak pierwszym , które chciałem zaprezentować doświadczonym autorom. W kwestii edycji tekstu — w zupełności się zgadzam. Choć błędy mają swoją genezę również w kopiowaniu tekstu między edytorami. Udało mi się tę kwestię częściowo rozwiązać.
Wprowadziłem sporo poprawek. Zapewne nie wszystkie dostrzegłem, ale sądzę, że teraz jest bardziej spójnie i przejrzyście. Czasem gubi mnie pozorne bogactwo słowne, nad którym staram się zapanować. Tuż po napisaniu "Natury rozkoszy", udało mi się napisać drugie opowiadanie. W mojej ocenie lepsze i zawierające już część Waszych uwag — jeszcze przed ich otrzymaniem. Postanowiłem jednak chwilę wstrzymać się z publikacją, aby jeszcze raz wszystko sprawdzić.
Co do opisu sytuacji, rozwoju fabularnego oraz prostoty opisania bliskości dwojga ludzi – muszę się nie zgodzić. Tak samo, jak w przypadku różnorodnych filmów czy książek, tak i w życiu — historie nie zawsze są epatujące patetyzmem, metaforą czy skomplikowaną prezentacją. Czasem seks jest pięknym, romantycznym przeżyciem. A czasem to walka wzajemnego popędu, kontakt dwóch ciał, prostacki wyraz naszej natury — choć w pięknym opakowaniu. Czasem się kochamy, a czasem pieprzymy. To, że jedna strona szuka delikatności, nie oznacza, że druga również musi 🙂 To właśnie daje wolna wola — możliwość wyboru. Żeby mieć wybór — należy mieć z czego wybierać. Historie, które przelewam na papier, nierzadko opierają się na własnych doświadczeniach. Doświadczenia z kolei uświadomiły mi, jak bardzo życie potrafi mieć różne barwy.
Serwis zawiera treści o charakterze erotycznym, przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich. Decydując
się na wejście na strony serwisu Pokatne.pl potwierdzasz, że jesteś osobą pełnoletnią.
Pliki cookies i polityka prywatności
Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO).
Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przechowywanych w plikach cookies.
Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich
danych osobowych pozostawianych w czasie korzystania przeze mnie ze stron internetowej lub serwisów oraz innych
parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych i w celach analitycznych.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w regulaminie serwisu.
Mysteriousstories · 26 czerwca 2024 · "Universitas Amoris (I)" ·
@Tomp ! Już się martwiłem, że zniknąłeś. Nawet pomyślałem przez chwilę, że przywdziałeś pelerynę i stałeś się @Alojzym. Uznałem jednak, że taki lakonizm wypowiedzi do Ciebie nie pasuje. To, że gówno i czekolada są brązowe, nie oznacza, że są tym samym.
Co do podziału na części już się wypowiedziałem w komentarzu do @Rascal – bardzo prawdopodobne, że źle je podzieliłem. Jest to próba sprawdzenia odbioru tekstu, więc ciężko mi to rozpatrywać w kwestii dobre/złe przed dodaniem kontynuacji, co niebawem nastąpi (choć morale spadły). Przeskakiwanie między postaciami wydaję mi się naturalne na obecnym jego etapie, ponieważ chciałem pokazać punkt widzenia chłopaka, ojca, obojga rodziców, a także tych, którzy w niecodzienny sposób będą wprowadzać go w dorosłość.
Lubisz prostotę? Śledząc Twój charakter/ocenę opowiadań na podstawie komentarzy, stwierdzenie o prostocie byłoby dużym niedopowiedzeniem. Chyba że lubisz prostotę wybiórczo, w zależności od nastroju – to mogę zrozumieć.
Bardzo mądra uwaga o tym, że nie wszystko w tekście może być równie przejrzyste, co w mojej głowie. Mam tego świadomość. Choć moją próbą badawczą jest już sama publikacja i informacje zwrotne.
Jeśli chodzi o ugniatanie... potwarz i kalumnia. 🙂 Nie piecze się! Jest nawet wzmianka z prośbą o WŁOŻENIE do piekarnika, a samo pieczenie odbywa się podczas masażu. Dokładnie 35 minut jak na ciasto drożdżowe przystało. Cytaty wprowadzające do podrozdziałów są dodatkowym smaczkiem, do którego nawiązuje treść danego opowiadania. Cytat pierwszy jest wręcz puszczeniem oka do czytelnika, że za moment nie czeka go wcale to, czego się spodziewa. Jest w tym odrobina mojej chęci pogodzenia dwóch obozów. Tych, którzy chcą seksu natychmiast oraz tych, którzy nie chcą go w opowiadaniu wcale. Odrobina zabawy formą. Czy dobra – nie mnie oceniać.
I na koniec chyba najważniejsza kwestia. Tak, mam świadomość, że nie jest zbyt przejrzyście. Tak, może to zła forma w nieodpowiednim miejscu (choć nie dopasowuję pomysłu wyłącznie do miejsca, opowiadanie to opowiadanie, koncepcja to koncepcja, całkowite dopasowywanie byłoby już autorską formą prostytucji). Tego wymagał pomysł fabularny. Pewnie można było zrobić to lepiej, ale po to piszę, żeby było lepiej.
Korzystam z narzędzia Language Tool.
Swoją drogą napisałem do Ciebie na PW. Jeśli podtrzymujesz propozycję redakcji któregoś tekstu – bardzo chętnie. Będzie mi łatwiej opanować to, co jest w moich opowiadaniach najbardziej rażące.
Na razie pozostaje mi wierzyć, że kolejna część będzie lepsza. O ile się nie upiję, nie zacznę patrzeć w sufit i powtarzać w kółko przeciętny, przeciętny, przeciętny...
Mysteriousstories · 23 czerwca 2024 · "Universitas Amoris (I)"
To nie były puste słowa na pokaz, a sugestia. Ja Twoją wziąłem sobie do serca, wprowadzając zmiany. Ty z moją możesz zrobić co zechcesz. Miłego dnia!
Mysteriousstories · 22 czerwca 2024 · "Universitas Amoris (I)"
@Alojzy Officium officio provocatur. Bez ironii byłoby łatwiej 😉
Mysteriousstories · 19 czerwca 2024 · "Lustra szarości"
Czas nadgonić zaległości w odpowiedziach na komentarze 😊
@Vee Dziękuję za dobre słowo 😊 W kwestii garderoby głównej bohaterki – zależało mi na przedstawieniu jej jako osoby nieco odklejonej, nieoczywistej, sprzecznej. Z jednej strony miałaby szarą myszką, z drugiej mieć pewien pieprzyk zarówno w głowie, jak i wyglądzie zewnętrznym (szara sukienka ograniczała pozostałe elementy ubioru, które mogłem użyć jako te „bardziej szalone”) – ale w sposób nie do końca widoczny dla innych. Miała być osobą wyzwoloną, szaloną, ale tylko dla wybranych.
Co do majtek zapewniam, zdarza się, że ktoś może ich nawet… zapomnieć…;D (prawdziwa historia)
----------
@AgnessaNovvak Słuszna uwaga, choć zabieg skróconych zdań zawsze miał zamysł emocjonalny. Jest to też pewna maniera jednego z moich ulubionych autorów, widzę jednak, że muszę to zrównoważyć. Wtedy nie będzie wątpliwości co do celowości zamiarów 😊 Dziękuję za zaufanie i poświęcony czas!
----------
@Tomp Intryguje mnie Twoja wiedza językowa. Co prawda potrafisz zwiększyć poziom kortyzolu, ale czasem to jedyna droga do większej motywacji zmian na lepsze ;D Przypominasz mi też kogoś w tej kwestii, kto wie – w końcu świat mały.
----------
@MikeEcho Natura Rozkoszy była nieco „cieplejsza”. Tu mamy znienawidzone przez wielu korpo, będące skarbnicą różnorodnych, pokręconych historii. Dzięki za uwagi 😊
W kwestii sprzeczności – taki był zamysł. Jest również jedna wypowiedź Ady, która sugeruje celowość takiego ukrywania się. Wspomniała, że lubi, kiedy mężczyźni widzą nie tylko oczami. Może to wynikać z powierzchownego traktowania jej osoby przez byłego partnera. Ale co ja tam wiem.
Mnie też kazała się pieprzyć, więc nie znam całej historii ;D
Mam nadzieję, że zainteresuje Cię kolejnymi opowiadaniami.
Mysteriousstories · 19 czerwca 2024 · "Universitas Amoris (I)" ·
@Rascal dziękuję za poświęcony czas, ciekawe uwagi i kredyt zaufania!😊 Jeśli chodzi o formę, miałem mały dylemat. Z jednej strony mogłem umieścić pierwszy z cytatów w zakładce „Od Autora” – brakowałoby jednak konsekwencji w kolejnych etapach/podrozdziałach.
W kwestii doprecyzowania o kim jest dany podrozdział – jak najbardziej rozumiem punkt widzenia. Sugerowałem się odrobinę tym, jakie przekonanie panuje w opiniach o różnicach pomiędzy polskimi i zagranicznymi czytelnikami. Podobno Polacy są bardziej domyślni i lubią mniej oczywistości od np. Brytyjczyków (ale być może było to już dawno i nieprawda) 😊 Postaram się to zrobić na próbę, choć będę miał dylemat opisu w podrozdziałach, gdzie występuje więcej niż jedna postać – sama ocenisz.
Jeśli chodzi o fabułę oraz poprzednie opowiadania – przyznam, że traktuję swoje pomysły jak studium przypadku. Sprawdzam, co ludziom się podoba bardziej, co mniej, którędy podążać etc. Pomysłów na fabułę mam mnóstwo, zarówno w kwestii pisarskiego soft porno – które w moim mniemaniu jest jak odpowiednik komedii romantycznych w branży filmowej (prosto, szybko, jak po sznurku, dla relaksu i prostych emocji) versus ambitniejsze dramaty psychologiczne, fantasy czy dobry kryminał.
Docelowo mam zamiar iść w ciekawe połączenie różnych gatunków z małą przerwą na proste formy. 😊 Takim ambitniejszym miksem z założenia jest Universitas Amoris. Nie wiem, czy dokonałem prawidłowego podziału, ale całość pomysłu wymaga dość długiego wprowadzenia. Dlatego nie chciałem zanudzić czytelników zbyt dużą wielowątkowością, na rzecz oswojenia się z nieco enigmatycznym początkiem (być może za bardzo enigmatycznym).
Kolejne wątki postaram się poprowadzić w sposób bardziej przejrzysty, o ile temat mnie nie przerośnie ;D
----------
@sajmon Dziękuję za uwagę o zaimkach, też chodziło mi to po głowie. 😊 Mam nadzieję, że nie zawiodę fabularnie w kontynuacji.
----------
@Alojzy Dobre oko, już poprawiłem logikę tego zdania – chodziło o ubieranie bielizny przez bohaterkę😊
Mysteriousstories · 10 czerwca 2024 · "Natura rozkoszy"
@AgnessaNovvak w zupełności się z Tobą zgadzam 🙂 Działam dalej. Niedługo opublikuję coś nowego. Miłego dnia i dziękuję za odpowiedź!
Mysteriousstories · 9 czerwca 2024 · "Natura rozkoszy"
@Agnessa Novvak Podejmuję rękawicę 🙂 Wprowadziłem sporo zmian i poprawek, choć zdaję sobie sprawę, że będę musiał zgłosić się do bardziej biegłych autorów po kolejne wskazówki (ślepota trwa, ale wierzę w wyższą jakość kolejnych opowiadań, które obecnie tworzę). Efekt wieloletniego opowiadania historii obrazem, a nie słowem. Muszę uporządkować zapomnianą wiedzę. 😛
Mysteriousstories · 31 maja 2024 · "Lustra szarości"
@Tomp Na szczęście ze szczerością nie mam problemów 🤔 Temat ciekawy, ponieważ poprawki tych elementów robiłem metodą pół-automatyczną, wykluczając potencjalne mijaki. Najpierw wyszukiwałem słowa wyszukiwarką na stronie i w dokumencie, później robiłem korekty. Jedyne co przychodzi mi do głowy, to pominięcie zapisu, po wprowadzeniu zmian. Usiąde do tego w wolnej chwili.
Pozdrawiam. Równie szczerze😃
Mysteriousstories · 31 maja 2024 · "Lustra szarości" ·
@Tomp Dziękuję za wskazówki i dobre słowo. Co do poprawek, wprowadzałem je na raty. Pozbyłem się już częściowej "nerwicy pauzowej" i dużych liter w zaimkach. Na ten moment nic więcej nie wychwyciłem (co nie znaczy, że ich nie ma) 🙂
@adek Tak! Właście tak to jest, jak w ostatniej chwili przyjdzie głupi pomysł na zmianę imienia. Mam nadzieję, że Adrianna się nie obrazi, w końcu skleroza, rzecz ludzka 🙂
@Agnessa Novvak Miło słyszeć. Chętnie poznam mocne i słabe strony 🙂
@Rascal Mam nadzieję, że obietnicę spełnię. A ostatnie zdanie – ciekawe i ujmujące. Pozdrawiam!
Mysteriousstories · 28 maja 2024 · "Natura rozkoszy"
@Tomp Dziękuję za dodatkowe uwagi. Poprawek było dużo więcej, nie tylko autokorekta. Wprowadziłem również kolejne. Najwięcej zmian było pod koniec, ale pewnie będą już niezauważalne. Pozbyłem się również niektórych zawikłanych opisów.
Choć włożyłem w zmiany sporo zaangażowania, na pewno znajdą się mijaki, które uległy zjawisku "ślepoty czytania własnego tekstu" 🙂. Myślę jednak, że pozostawię opowiadanie już w takiej wersji, w jakiej jest obecnie. Jeśli niedoskonałe — niech będzie to moje "memento".
Mysteriousstories · 21 maja 2024 · "Natura rozkoszy" ·
Drodzy komentujący: @Tomp, @Rascal oraz @MikeEcho.
Bardzo dziękuję za zamieszczone komentarze i sugestie — zależało mi na szczerych opiniach. Nie czuję się również zniechęcony, wręcz przeciwnie🙂
Co ciekawe, z części z nich zdawałem sobie sprawę, a ich powód był banalny. Ostatnio moim największym wrogiem był czas. Jego niewielka ilość wymusiła na mnie prędkość realizacji przygody, jaką jest dla mnie pisanie opowiadań. Nie jest ono moim pierwszym (choć mam niewielkie doświadczenie), jednak pierwszym , które chciałem zaprezentować doświadczonym autorom. W kwestii edycji tekstu — w zupełności się zgadzam. Choć błędy mają swoją genezę również w kopiowaniu tekstu między edytorami. Udało mi się tę kwestię częściowo rozwiązać.
Wprowadziłem sporo poprawek. Zapewne nie wszystkie dostrzegłem, ale sądzę, że teraz jest bardziej spójnie i przejrzyście. Czasem gubi mnie pozorne bogactwo słowne, nad którym staram się zapanować. Tuż po napisaniu "Natury rozkoszy", udało mi się napisać drugie opowiadanie. W mojej ocenie lepsze i zawierające już część Waszych uwag — jeszcze przed ich otrzymaniem. Postanowiłem jednak chwilę wstrzymać się z publikacją, aby jeszcze raz wszystko sprawdzić.
Co do opisu sytuacji, rozwoju fabularnego oraz prostoty opisania bliskości dwojga ludzi – muszę się nie zgodzić. Tak samo, jak w przypadku różnorodnych filmów czy książek, tak i w życiu — historie nie zawsze są epatujące patetyzmem, metaforą czy skomplikowaną prezentacją. Czasem seks jest pięknym, romantycznym przeżyciem. A czasem to walka wzajemnego popędu, kontakt dwóch ciał, prostacki wyraz naszej natury — choć w pięknym opakowaniu. Czasem się kochamy, a czasem pieprzymy. To, że jedna strona szuka delikatności, nie oznacza, że druga również musi 🙂 To właśnie daje wolna wola — możliwość wyboru. Żeby mieć wybór — należy mieć z czego wybierać. Historie, które przelewam na papier, nierzadko opierają się na własnych doświadczeniach. Doświadczenia z kolei uświadomiły mi, jak bardzo życie potrafi mieć różne barwy.
Miłego wieczoru!
Mysteriousstories · 11 maja 2024 · "Natura rozkoszy"
Początkujący autor😉 Z przyjemnością zabiorę się za poprawki. Pozdrawiam!
Zakazane pragnienia
Rodzinne grzechy: Wesele
Opowiadanie na Nowy Rok
Uśmiech Mony Lisy
Szafa
Scena miłosna z golonką w tle
Jej dzień
Dupciuszka
Puste miejsce przy stole. Opowieść grudniowa…
Koniec świata?