MaxLibner · 8 sierpnia 2023 · "Nóż w piersi" ·

Dzięki za uwagi, @Tomp. Jeśli chodzi o ostatnią część, to tak:

1. Oczywiście wszystko, co sąsiad rzekomo widzi, jest tak naprawdę tym, czego się domyśla na podstawie odgłosów. Zaznaczyłem to parę razy słowami takimi jak "zapewne" czy "niewątpliwie" i uznałem, że nie ma sensu wstawiać ich za każdym razem - wiadomo, o co chodzi.

2. Przy założeniu, że zmienia się narrator z trzecioosobowego na pierwszoosobowego, myślę, że edycja ujdzie.

Wcięcia akapitowe wprowadziłem, przeróbki na przedwojenny romans nie będę się podejmował. Lepiej już stworzyć coś nowego w tej konwencji niż rozgrzebywać istniejący tekst. Rozumiem, że razi Cię niewiarygodność pewnych sytuacji, ale to jest opowiadanie nie spod znaku nieskalanego realizmu, tylko pewnej przesady i, jak sam zwróciłeś uwagę, brukowości (akczolwiek czy przedwojennej? nie wiem...). Dla mnie malowniczość noża wbitego w pierś jest warta tego, żeby nagiąć reguły prawdopodobieństwa, ale zdaję sobie sprawę, ze nie każdy będzie miał takie samo zdanie.

@Agnessa, bez obaw, nie traktuję Twoich sugestii jako prawd objawionych, i dlatego próbując sił w następnym opowiadaniu, sam wybiorę jego temat 😛 Aczkolwiek przyznam też, że Twoja propozycja związana z trójkątem nie jest całkiem od rzeczy - wpasowałaby się w historyjkę i odpowiadałaby naturze Celiny...

MaxLibner · 7 sierpnia 2023 · "Nóż w piersi"

Agnesso, bardzo dziękuję zarówno za kilka słów pochwały, jak i za konstruktywną krytykę. Doceniam i jedno, i drugie! Zgodnie z Twoją sugestią podzieliłem końcówkę na mniejsze akapity. Teraz sytuacja powinna być bardziej przejrzysta. Co do nieścisłości – żeby rozjaśnić sprawę, usunąłem fragment o ścianach. Mam nadzieję, że pomoże to uspójnić tekst.