Co do dalszego ciągu, wiele pomysłów snuje mi się po głowie, ale być może Wy - Czytelnicy a zwłaszcza Autorzy - zainspirujecie mnie do dalszego rozwoju akcji.
Zdradzę, że mój pomysł jest taki, że Marta pomyli się wysyłając wiadomości (a jak już wiemy, sprawia jej frajdę wysyłanie jednego sms-a do dwóch panów) i planując się umówić z nimi w dwóch różnych dniach, lecz o tej samej godzinie, wyśle im tę samą wiadomość. O pomyłce zorientuje się dopiero, gdy o umówionej godzinie i w umówionym miejscu pojawi się dwóch panów.
Ale, jeśli to przesadzony pomysł Waszym zdaniem, chętnie go zrewiduję, czy przemodeluję...
Uważam, że czerpanie z inspiracji innych jest arcyważne. Choćby z takiego prostego powodu - często ktoś podpowie prosty element, który jest banalny, a na który samemu by się nie wpadło, a który nagle otwiera potężne możliwości.
Pięknie dziękuję za merytoryczne uwagi, i te wpisywane tu, i te wysyłane w prywatnych wiadomościach. Dzięki nim poprawiłam tu dużo, a właściwie to przepisałam je od podstaw.
Dziękuję też Pascal, bo zgadzam się z jej uwagą... przykro mi, że zrezygnowała z aktywności na Pokatne, tym bardziej, że stało się to po mojej publikacji, więc jestem współwinną.
Co do wulgaryzmów w życiu, używam ich niezwykle rzadko, prawie wcale. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych, dla silnego emocjonalnego zaakcentowania, wręcz uwielbiam.
Pozdrowienia dla SENSEIHA. 🙂 O, nawet się prawie zrymowało. 🙂
Miło mi, że pod moim tekstem wywiązała się debata na temat ocen, wulgaryzmów i dobrego wychowania.
Rzeczywiście, zaskakuje mnie zwykle wysyp jedynek (tym razem to jedynie dwie), kiedy można ocenić pracę na 2 - czyli bardzo złe, czy 3 - słabe. Tymczasem takie oceny są sporadyczne przy wylewie jedynek. Pewnie jest tak, jak pisze SENSEIH, że mam "wielu wrogów". Ciekawam, jak ich sobie wyhodowałam, bo nie przypominam sobie, żebym jakieś autora nawet delikatnie skrytykowała...
Natomiast, pewnie, że mają prawo ocenić mnie jak chcą, choć uważam, że jeśli ktoś zdobywa się na tak radykalny krok, żeby uznać twoją pracę - nie za słabą, czy bardzo złą, lecz za "nieporozumienie", to winien zdobyć się choćby na kilka słów wyjaśnienia.
Drogi Vee, przyjmuję wszelkie uwagi techniczne i w końcu się do nich przemogę.
Zgadzam się również co do spostrzeżeń pońszoszkowo-spódniczkowych 🙂
Natomiast wydawało mi się, że Mateusz mimo wysokoprocentowej nalewki nie okazał się rasowym czterdziestoletnim donżuanem, skoro mając w łóżku półnagą, seksowną kobietę, w zasadzie się do niej nie dobierał 🙂
Zawsze zastanawiałam się, dlaczego "jedynki" pojawiają się w ocenie w pierwszej kolejności...
Śmiem postawić tezę, że to ci moi wielbiciele, którzy nie potrzebują przeczytać tekstu, by łaskawie zaserwować ocenę 🙂
To niesprawiedliwe, że można postawić tylko jedną dziesiątkę. 🙂
Bo chętnie postawiłabym oceny za kilka kategorii.
Urzekła mnie wartkość akcji, barwny język, zabawne opisy - jak choćby - "szczerząc zęby dziurawe jak droga do wioski", umiejętnie wplecione retrospekcje i odmalowanie postaci oraz emocji.
Nie lubię scen walki, a mimo to i tak opowiadanie uważam za świetne.
A jako maniaczka historii wioskowych oraz grotesek, zachęcam do popełniania kolejnych 🙂
Dziękuję za serię kolejnych uwag. Spieszę objaśniać.
Co do doktoratu - istnieją różne ścieżki studiów doktoranckich. Jedna to - pracując na uczelni, inna - nie...
Co do kierunku biznes - Dawid mógł studiować na przykład Ekonomię przedsiębiorstw, czy jakieś międzynarodowe stosunki ekonomiczne, czy cokolwiek innego, natomiast odpowiedzieć hasłowo - po co miałby wymieniać pełną nazwę. Zawsze tak robię, by nie przedłużać a jednocześnie pozostawić szersze pole do domysłów.
Co do oniryczności - Tomp - dziękuję - sama nie napisałabym lepiej 🙂 Elementy absurdu są u mnie niezbędne.
Co do wcięć - zaznaczyłam nimi większe bloki tekstu, po drugie zaś - tam gdzie chciałabym, ale zaczynają się od myślnika, nie było to możliwe.
Podobnie nie znalazłam tu w edytorze - jak robić dywizy, a jak półpauzy.
Serwis zawiera treści o charakterze erotycznym, przeznaczone wyłącznie dla osób pełnoletnich. Decydując
się na wejście na strony serwisu Pokatne.pl potwierdzasz, że jesteś osobą pełnoletnią.
Pliki cookies i polityka prywatności
Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO).
Potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych przechowywanych w plikach cookies.
Zgadzam się na przechowywanie na urządzeniu, z którego korzystam tzw. plików cookies oraz na przetwarzanie moich
danych osobowych pozostawianych w czasie korzystania przeze mnie ze stron internetowej lub serwisów oraz innych
parametrów zapisywanych w plikach cookies w celach marketingowych i w celach analitycznych.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w regulaminie serwisu.
historyczka · 22 stycznia 2025 · "Opowiadanie na Nowy Rok"
Doskonałe.
historyczka · 14 grudnia 2024 · "Rodzinne tajemnice - Ukryty pamiętnik"
Doskonała konwencja, brawo za pomysł i język 🙂
historyczka · 23 października 2024 · "Randki Marty (I). W Ogrodzie Saskim"
Co do dalszego ciągu, wiele pomysłów snuje mi się po głowie, ale być może Wy - Czytelnicy a zwłaszcza Autorzy - zainspirujecie mnie do dalszego rozwoju akcji.
Zdradzę, że mój pomysł jest taki, że Marta pomyli się wysyłając wiadomości (a jak już wiemy, sprawia jej frajdę wysyłanie jednego sms-a do dwóch panów) i planując się umówić z nimi w dwóch różnych dniach, lecz o tej samej godzinie, wyśle im tę samą wiadomość. O pomyłce zorientuje się dopiero, gdy o umówionej godzinie i w umówionym miejscu pojawi się dwóch panów.
Ale, jeśli to przesadzony pomysł Waszym zdaniem, chętnie go zrewiduję, czy przemodeluję...
Uważam, że czerpanie z inspiracji innych jest arcyważne. Choćby z takiego prostego powodu - często ktoś podpowie prosty element, który jest banalny, a na który samemu by się nie wpadło, a który nagle otwiera potężne możliwości.
historyczka · 23 października 2024 · "Randki Marty (I). W Ogrodzie Saskim"
Pięknie dziękuję za merytoryczne uwagi, i te wpisywane tu, i te wysyłane w prywatnych wiadomościach. Dzięki nim poprawiłam tu dużo, a właściwie to przepisałam je od podstaw.
Dziękuję też Pascal, bo zgadzam się z jej uwagą... przykro mi, że zrezygnowała z aktywności na Pokatne, tym bardziej, że stało się to po mojej publikacji, więc jestem współwinną.
historyczka · 18 października 2024 · "Randki Marty (I). W Ogrodzie Saskim" ·
Co do wulgaryzmów w życiu, używam ich niezwykle rzadko, prawie wcale. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych, dla silnego emocjonalnego zaakcentowania, wręcz uwielbiam.
Pozdrowienia dla SENSEIHA. 🙂 O, nawet się prawie zrymowało. 🙂
historyczka · 18 października 2024 · "Randki Marty (I). W Ogrodzie Saskim"
Vee w punkt. Jak zwykle.
historyczka · 18 października 2024 · "Randki Marty (I). W Ogrodzie Saskim"
Miło mi, że pod moim tekstem wywiązała się debata na temat ocen, wulgaryzmów i dobrego wychowania.
Rzeczywiście, zaskakuje mnie zwykle wysyp jedynek (tym razem to jedynie dwie), kiedy można ocenić pracę na 2 - czyli bardzo złe, czy 3 - słabe. Tymczasem takie oceny są sporadyczne przy wylewie jedynek. Pewnie jest tak, jak pisze SENSEIH, że mam "wielu wrogów". Ciekawam, jak ich sobie wyhodowałam, bo nie przypominam sobie, żebym jakieś autora nawet delikatnie skrytykowała...
Natomiast, pewnie, że mają prawo ocenić mnie jak chcą, choć uważam, że jeśli ktoś zdobywa się na tak radykalny krok, żeby uznać twoją pracę - nie za słabą, czy bardzo złą, lecz za "nieporozumienie", to winien zdobyć się choćby na kilka słów wyjaśnienia.
historyczka · 22 lutego 2024 · "Oceny szkolne"
Za coś takiego... za taki pomysł stawiam bezapelacyjnie 10.
Chociaż brakuje mi tego, że w tej tabeli z uczennicami nie dopisano choć dwóch-trzech nauczycielek 🙂
historyczka · 15 stycznia 2024 · "Konkurs historyczny"
Panie Robercie i Pani sexi nauczycielko, zawiadamiam, że tekst ma się ku ukończeniu 🙂
historyczka · 11 stycznia 2024 · "Benek zawsze dowozi"
10
historyczka · 5 stycznia 2024 · "Była nauczycielka"
Doskonałe! Głosuję za wyjściem z poczekalni!
historyczka · 23 grudnia 2023 · "Konkurs historyczny"
Drogi Vee, przyjmuję wszelkie uwagi techniczne i w końcu się do nich przemogę.
Zgadzam się również co do spostrzeżeń pońszoszkowo-spódniczkowych 🙂
Natomiast wydawało mi się, że Mateusz mimo wysokoprocentowej nalewki nie okazał się rasowym czterdziestoletnim donżuanem, skoro mając w łóżku półnagą, seksowną kobietę, w zasadzie się do niej nie dobierał 🙂
historyczka · 21 grudnia 2023 · "Kulturka"
Doskonałe! Nie można dać innej oceny niż 10.
To opowiadanie jest świetnym przykładem tego, jak pisać w pierwszej osobie...
historyczka · 19 grudnia 2023 · "Konkurs historyczny"
Dzięki za deklarację pomocy! Chętnie spróbuję sama, a to co nie wyjdzie poprawię ze wsparciem 🙂
historyczka · 18 grudnia 2023 · "Konkurs historyczny"
Zawsze zastanawiałam się, dlaczego "jedynki" pojawiają się w ocenie w pierwszej kolejności...
Śmiem postawić tezę, że to ci moi wielbiciele, którzy nie potrzebują przeczytać tekstu, by łaskawie zaserwować ocenę 🙂
historyczka · 18 grudnia 2023 · "Konkurs historyczny"
Dzięki Tomp za uwagi, zwłaszcza te przekazane poza forum publicznym 🙂
historyczka · 19 listopada 2023 · "Tytuł"
To niesprawiedliwe, że można postawić tylko jedną dziesiątkę. 🙂
Bo chętnie postawiłabym oceny za kilka kategorii.
Urzekła mnie wartkość akcji, barwny język, zabawne opisy - jak choćby - "szczerząc zęby dziurawe jak droga do wioski", umiejętnie wplecione retrospekcje i odmalowanie postaci oraz emocji.
Nie lubię scen walki, a mimo to i tak opowiadanie uważam za świetne.
A jako maniaczka historii wioskowych oraz grotesek, zachęcam do popełniania kolejnych 🙂
historyczka · 26 sierpnia 2023 · "Marta i autostopowicze"
Sama nie wiem, co myśleć o tym, że tak fundamentalne manifesty lądują pod moim tekstem?
Czy żem aż tak nieudaczna? Czy je sprowokowałam?
A może, że da się mnie czytać i z ułomnymi dywizami?
historyczka · 24 sierpnia 2023 · "Marta i autostopowicze" ·
Dziękuję za serię kolejnych uwag. Spieszę objaśniać.
Co do doktoratu - istnieją różne ścieżki studiów doktoranckich. Jedna to - pracując na uczelni, inna - nie...
Co do kierunku biznes - Dawid mógł studiować na przykład Ekonomię przedsiębiorstw, czy jakieś międzynarodowe stosunki ekonomiczne, czy cokolwiek innego, natomiast odpowiedzieć hasłowo - po co miałby wymieniać pełną nazwę. Zawsze tak robię, by nie przedłużać a jednocześnie pozostawić szersze pole do domysłów.
Co do oniryczności - Tomp - dziękuję - sama nie napisałabym lepiej 🙂 Elementy absurdu są u mnie niezbędne.
Co do wcięć - zaznaczyłam nimi większe bloki tekstu, po drugie zaś - tam gdzie chciałabym, ale zaczynają się od myślnika, nie było to możliwe.
Podobnie nie znalazłam tu w edytorze - jak robić dywizy, a jak półpauzy.
historyczka · 23 sierpnia 2023 · "Marta i autostopowicze"
Ależ żadnego UW tu nie było, bo i przecie nie ma takiej uczelni w Lublinie.
Zakazane pragnienia
Rodzinne grzechy: Wesele
Opowiadanie na Nowy Rok
Uśmiech Mony Lisy
Szafa
Scena miłosna z golonką w tle
Jej dzień
Dupciuszka
Puste miejsce przy stole. Opowieść grudniowa…
Koniec świata?