fantaxje.pl · 8 czerwca 2020 · "Evviva l'algebre!"

No i stało się - nie wiem, co napisać, mimo, iż od dobrych kilku dni nad tym myślę.
Zacznę od rzeczy najważniejszej: WIELKIE DZIĘKI za czas poświęcony na lekturę, wystawienie ocen i komentarze. Bo czas to najcenniejszy prezent, jaki można dostać. I wielka motywacja, żeby prędzej niż później dodać kolejne opowiadanie - dopracowane najlepiej, jak potrafię.
Nie od rzeczy będzie wspomnieć o zaskoczeniu tak pozytywnym odbiorem, którego potwierdzeniem jest momentalny awans z poczekalni do głównego zbioru. I tu ukłon w stronę tych członków Loży autorskiej, którzy przeczytali i oddali głosy "za".
I teraz ta część, której najbardziej się obawiam, bo to już odpowiedzi personalne. Z oczywistych przyczyn odniosę się wyłącznie do tej części komentarzy, która dotyczy wyłącznie tekstu jako takiego.
@XeeleeFirst
Dziękuję pięknie za pozytywny, motywujący komentarz. 🙂 Obie postaci są wymyślone od A do Z, tak samo jak cała opowieść. Tak już mam, że nie opisuję własnych przeżyć. Bardzo cieszy, że mimo "pełnoletności" (tekst powstał na pewno przed 2000r.), opowiadanie nadal potrafi wciągnąć i sprawić wrażenie zapisu faktów. 🙂
@XXX_Lord
Dziękuję za uznanie i od razu spieszę wyjaśnić, że staram się kontrolować ilość użytych zdrobnień - mało tego, kiedyś na moim blogu pojawił się dość emocjonalny artykuł na ten temat. Co zaś do "grammar i orto n***" - można mnie tak opisać. 🙂
@Podatnik
Dziękuję za potwierdzenie obserwacji, co prawda "po sąsiedzku", bo na politechnice. 🙂